Soğuk koşullarda üşüyen civciv, piliç ve tavuklar bir araya gelip gruplar halinde toplanırlar. Hayvanların tüylerini kabarttıkları ve hareketlerini azalttıkları gözlenir. Düşük ortam sıcaklığı koşullarında yem tüketimi biraz artar. Hayvan, artan yem tüketimi ile biraz daha fazla ısı üretir.
Yine büyümede ve yumurta veriminde düşüşler görülür. Yumurtacı sürülerde kümes sıcaklığının 15’c’ nin daha altına düşmesi halinde yumurta veriminde düşüşler görülür. Sıcaklığın çok düşmesi (-25’c) ölümlere yol açabilmektedir. Soğuk mevsimlerde kümeslerin gereği kadar (minimum) havalandırılması da önemlidir. Aslında iyi idare edilen kümeslerde kümes sıcaklığı ile kümesin havalandırılması arasındaki denge gereği gibi kurulmuş olmalıdır.
Kümeslerde havalandırmayı durdurarak sıcaklığı yükseltmek doğru bir davranış değildir. Soğuk mevsimlerde Gereği kadar havalandırılmayan kümeslerde havanın nem oranı yükselir. Bu durum civciv, piliç ve tavukların solunum sırasında nefesleri ile dışarıya buhar şeklinde su çıkarmaları ile ilgilidir. İyi havalandırılmayan bir kümeste hamam havası denilen ortam oluşur, kümes altlığı ıslanır ve buna bağlı sorunlar ortaya çıkar (Islak altlık sendromu), kümes içerisinde, altlık ve benzeri malzemelerde küflenmeler başlar, kümes havasında, amonyak, karbondioksit, karbonmonoksit ve benzeri zararlı gazların oranı artar, oksijen oranı azalır.
Her mevsimde kümeslerin gereği kadar ısıtılıp havalandırılması hayvanların sağlığı ve dolayısı ile üretimin başarısı açısından çok önemlidir. Düşük ve yüksek çevre sıcaklığının ve özellikle ısı dalgalanmalarının civciv, piliç ve tavuklarda verim düşüklükleri yanında bağışıklık mekanizmasının bozulmasına da yol açtığı bilinmelidir.