Türk Gıda Kodeksi sakız tebliğinde sakız; sakız mayası, diğer bileşenler, izin verilen katkı ve aroma maddeleri ile tekniğe uygun olarak şekerli ve şekersiz hazırlanan ürünler olarak tanımlanmaktadır.

 

Eski Yunanlıların ve Kızıldereliler'in ağaçlardan elde ettikleri sakızları baharatlayarak çiğnedikleri bilinir. Manilkara zapota adlı ağaçtan elde edilen lateks kimyasal yollarla temizlenir. Temizlenen lateks maddesine şeker, nişasta ve koku verici maddeler konularak modern usullerle sakız yapılır.

 

 

Pek çok ülkede sakız ilk kez I. Dünya Savaşı yıllarında Amerikan askerleri çiğnerken görüldü.  Amerikalılar sakızı icat etmeyip, sadece şeker ve meyve aroması katıp popüler olmasını sağladı. Beş bin yıl önce Neolitik dönemden kalma bir sakızın üzerinde insan diş izleri bulundu. Sakız bir tür katrandan yapılmıştı. Bu maddelerin antiseptik olduğu biliniyor. Orta Amerika’da Aztekler, sakız ağacından elde ettikleri chicle (çikle) dedikleri sakızı çiğnerdi. Çikle, ağız ve diş temizliği için tercih edilirdi. Mezdeki veya damla sakızı ise Antik Yunan döneminde Ege kıyılarında çiğnenirdi. Sakız Adası’nda yetişen damla sakızı o bölgede ilaç, cila ve yapıştırıcı olarak da kullanıldı. Anadolu’da çam sakızı da çiğnenirdi. Amerikan yerlileri de ladin ağacı sakızı çiğnediği biliniyor.

 

 

 

Türkiye’de 3 cins sakız üretilmektedir.

 

Şekersiz sakızlar: Hiçbir tatlandırıcı içermeyen bu tür sakızlar yalnız Türkiye’de üretilip tüketiliyorlar. Bu sakızların kaynağı, Osmanlılara dayanan damla sakızı çiğneme geleneğidir.

 

Şekerli sakızlar: Şeker ilavesiyle üretilen sakızlar.

 

Tatlandırıcılı sakızlar: Yeni nesil sakızlar olup, şeker içermezler. Şeker yerine doğal ve yapay tatlandırıcılar kullanılır.

 

Sakızlar genel olarak naneli, yeşil naneli ve muhtelif meyve aromalı olarak üretilirler. Firmalar genellikle benzer ham maddelerle sakız üretir.

 

Elastomer; esneklik sağlayan ana maddedir ve çikle gibi doğal olabilir. Genellikle stiren-butadien kauçuğu, bütil kauçuğu ya da poliizobütilen gibi sentetik kauçuklar kullanılır. Reçineler, ham maddeleri bir arada tutar. Doğal reçine ya da sentetik polivinil asetat kullanılır. Mum ve yağlar sakızı yumuşatır; bu amaçla sakıza parafin, balmumu ve sıvı bitkisel yağ katılır.

 

Emülsifiyer maddeler; sakızın tükrükle ıslanmasını sağlayan lesitin ya da gliseril monostearattır. Dolgu maddesi kireç tozudur, ancak meyve aroması asitli ise talk pudrası tercih edilir. Üretim için sentetik plastik ya da doğal sakız 115 dereceye kadar ısıtılıp ince filtreden geçirilerek temizlenir. Pudra şekeri, mısır şurubu, aroma ve yumuşatıcılar ile karıştırılan sakız, yürüyen bantta soğutulur. Karışım levha haline getirilir ve kesilip paketlenir. Sakız draje olacaksa, draje şekli verilip soğutulur ve şekerle kaplanıp kurutulur. Dışı balmumu ile kaplanarak parlatılır.

 

 

 

 

Tükürük miktarını arttırarak, yiyecek artıklarının ağızdan kolayca uzaklaştırılmasını sağlar. Yemeklerden sonra ağızda oluşan asitleri engellemeye ve ağızdaki ideal pH seviyesini korumaya da yardımcı olur. Ayrıca dişler üzerinde birikerek, dişeti hastalıklarına ve diş çürüklerine neden olan dental plak miktarını azaltmaya yardımcı olur. Ksilitol ihtiva eden sakızların ağız içerisinde bulunan ve çürüğe neden olan mikroorganizma sayısını azaltması nedeniyle Ksilitol'lü sakız kullanımı koruyucu diş hekimliği programlarına alınmıştır.

 

 

 

Sakız üretimi yaparken tüm hijyen kurallarına dikkat edilmelidir. Üretim yeri ve personel ile ilgili mikrobiyolojik kontaminasyonu engelleyecek tüm önlemler alınmalıdır. Mikrobiyolojik sakız analizleri ile ilgili tüm besiyerlerini Diatek tarafından edinebilirsiniz. İhtiyacınız olan hazır besiyerlerine ve minkübatörlere Diatek ile ulaşabilirsiniz.